Een Reis met de Cursus in Wonderen

Ruim dertig jaar lang verdiepte Koos Janson zich in de leringen van De Cursus in Wonderen, waarmee hij de diepgaande wijsheid ervan aan talloze anderen verhelderde. Zijn inzichten, ontleend aan dit spirituele meesterwerk van meer dan 1500 pagina's, zijn niets minder dan transformatief. Ik had het voorrecht hem persoonlijk te ontmoeten tijdens een evenement georganiseerd door de Bewustzijn School in Amsterdam, samengesteld door Marieke van Meijeren en later ook bij hem thuis.

In wezen nodigt de kernboodschap van Een cursus in wonderen ons uit om een ​​perspectief te omarmen waarin wonderen niet slechts incidentele verschijnselen zijn, maar integrale onderdelen van ons dagelijks bestaan. Deze openbaring trof mij een jaar geleden en leidde tot een bewuste beslissing om het leven te zien als een betoverende reis waarbij elke bocht een doel dient – ​​of het nu vreugdevol of uitdagend is. Het omarmen van nieuwsgierigheid, het bevorderen van openheid en het zien van de wereld door de lens van dankbaarheid en vertrouwen werden mijn leidende principes.

Centraal in deze transformatieve reis staat het loslaten van het dualistische denken. Het loslaten van de grenzen van het labelen van gebeurtenissen als strikt ‘goed’ of ‘slecht’ is een diepgaande verschuiving die een zacht bewustzijn en zelfcompassie vereist. Door onze percepties en reacties op het leven in eigen hand te nemen – door te erkennen dat onze gedachten, overtuigingen en emoties onze realiteit bepalen – kunnen we een verhaal kiezen dat aansluit bij onze diepste verlangens.

Het pad naar innerlijke vrede, zoals belicht door Een cursus in wonderen, komt van binnenuit. Het is een besef dat hoewel externe omstandigheden kunnen fluctueren en onze innerlijke toestand binnen onze controle blijft. Toch maakt deze reis het noodzakelijk dat we onszelf erkennen en vergeven voor momenten waarop we wankelden in zelfzorg en bewustzijn.

In essentie presenteert de cursus een contrast: angst versus liefde. Een thema dat ik tijdens mijn eigen reis ook heb onderzocht. Ik deed dat door zelfonderzoek of met een mooi woord: contemplatie (dit komt uit het Latijn: con betekent 'met iets zijn' en templum staat voor 'heilige ruimte'. Als je contempleert, las je een periode van bezinning in; je staat even stil bij belangrijke zaken in je leven.). Gedurende zes maanden heb ik de intentie achter elke actie of gedachte in mijn leven in twijfel getrokken en mijzelf gevraagd: doe ik dit uit angst of uit liefde? De openbaring was grimmig: angst kleurde vaak mijn beslissingen. Hoewel het streven confronterend en soms ontmoedigend was, zorgde het voor een diep besef van de alomtegenwoordige onbewuste aanwezigheid van angst in mijn leven. Maar door me aan deze waarheid over te geven, vond ik compassie voor mezelf, waardoor ik me kon laten leiden door de transformerende kracht van liefde. Bewust heb ik de liefde achter de angst gezocht en gevonden en de positieve intenties achter gedachten en acties gevoeld en aan elkaar gekoppeld en zo ontdekt dat het niet alles zwart wit is, angst of liede zijn, maar beide waar kunnen zijn.

Tijdens de interactieve sessie van Koos kwam een ​​aangrijpende vraag naar voren: hoe belichamen we de leringen van De Cursus In Wonderen in 'the heat of the moment' en momenten van impulsieve reacties? Bijvoorbeeld als je kind maar niet op wil houden met jengelen en je weer eens geïrriteerd en bozig reageert. Het antwoord was eenvoudig maar diepgaand: pauzeer, adem en maak opnieuw verbinding met onze innerlijke wijsheid. Hoewel dit als een moeilijke en misschien wel onmogelijke opgave klinkt is dit wel de weg.

Hierin heb ik zelf ontdekt dat het niet persoonlijk maken (jezelf niet onbewust straffen, dat je geen goede vader of moeder, oom of tante bent, niet schuldig bent aan het jengelen) en compassie voelen voor het kind en echt willen begrijpen waarom het kind zich voelt en uit zoals het doet. Wat daarbij werkt is om te visualiseren en als dat lukt het echt zo te voelen dat je vanuit je hart kijkt, luistert en handelt (in plaats vanuit je hoofd).

Recent deed ik een nieuwe ontdekking en stuitte ik op de kracht van een ander eenvoudig maar diepgaand hulpmiddel: knipperen. Met elke knippering van de ogen bezitten we de kracht om onszelf te resetten en ons te verankeren in een staat van aanwezigheid en helderheid. Dit aangeboren vermogen, dat op elk moment voor ons beschikbaar is, biedt een enorm potentieel voor persoonlijke transformatie. Geïnspireerd door deze openbaring ben ik gedreven om nog meer mogelijkheden te onderzoeken en tools en praktische hulpmiddelen voor zelfbewustzijn en persoonlijke groei te ontwikkelen.

Ik nodig je uit om met mij mee te gaan op deze reis van zelfontdekking en empowerment. Deel je inzichten en ervaringen met mij en anderen, want in deze gedeelde uitwisseling ligt de vonk die transformatie teweegbrengt. Laten we samen de wonderen in ons ontsluiten, knippering voor knippering.

Wil je meer weten over De Cursus in Wonderen of in contact komen met Koos of delen wat je in je eigen reis herkent van mijn persoonlijke ontdekkingen stuur me dan gerust een berichtje!